MIHAEL MAMYCHSHVILI

Ο πόνος μας είναι σπουδαίος δάσκαλος και η ταλαιπωρία μπορεί είτε να σε καταβροχθίσει ή  να σε ωθήσει να προχωρήσεις σε ένα διαφορετικό μονοπάτι.

«Μια τραυματική εμπειρία -μπορούμε να τη σκεφτούμε σαν ένα ηφαίστειο που εξερράγη ή σαν έναν κεραυνό που μας χτύπησε- είναι σίγουρα μια εμπειρία που κατέκλυσε την ικανότητα του Qi μας να παραμείνει μέσα στα όρια της εύκολης διέγερσης και της εύκολης  χαλάρωσης ενός υγιούς νευρικού συστήματος. Δημιουργεί μια τεράστια αναταραχή στην οργάνωση, τη ροή, τη λειτουργία και τη ζωτικότητα του Qi μας.» – Tao of Trauma.

Η προσπάθειά μου να ανταπεξέλθω στην εργασία που χρειάστηκε για να θεραπεύσω τα τραύματά μου στις αρχές της δεύτερης δεκαετίας της ζωής μου ήταν τουλάχιστον έντονη. Ένα από τα πρώτα πράγματα που έμαθα, μέσω του διαλογισμού  και του θεραπευτή στον οποίο απευθύνθηκα που ήταν ασκούμενος Βουδιστής, είναι να αναγνωρίζω τις δύο καταστάσεις στις οποίες λειτουργούσα χωρίς να έχω πλήρως συνειδητοποιήσει ότι ήταν διαφορετικές.  

Η μία κατάσταση βασιζόταν στο φόβο, γεμάτη άγχος, τυφλά σημεία, πόνο, διαστρεβλωμένη αντίληψη, αρνητικές σκέψεις, σκοτάδι και όλες τις συνήθειες που την τροφοδοτούσαν και την συντηρούσαν.

Η άλλη κατάσταση ήταν γειωμένη στη σύνδεση-αυξημένη επίγνωση που συνέβαινε με ευκολία όταν ήμουν σε θέση να συντονιστώ με τη διαίσθηση και την κοινή λογική μου. Ένας χώρος όπου η χαρά ήταν παρούσα και τα θετικά μοτίβα σκέψης έρρεαν ανάμεικτα με μια εμπιστοσύνη που την ένιωθα στο σώμα μου.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτά τα λόγια που έχουν πλέον ενσωματωθεί στην πρακτική μου, όχι μόνο στη ζωή: «Το μόνο που έχεις να κάνεις Mihael είναι να γνωρίσεις τις δύο καταστάσεις από κοντά και να διακρίνεις πότε λειτουργείς στην αρνητική κατάσταση που τροφοδοτείται από φόβο και υποστηρίζεται από μηχανισμούς ελέγχου. Μόλις την διακρίνεις, χρησιμοποίησε εργαλεία για να την αλλάξεις  και θα αλλάξεις με τον καιρό».

Όταν θεράπευσα τα τραύματά μου με τη βοήθεια του θεραπευτή μου, με έντονες πρακτικές διαλογισμού και με πνευματική καθοδήγηση, το να έχω ένα σκοπό έμοιαζε να είναι προτεραιότητα. Μου έγινε ξεκάθαρο ότι για αυτό το λόγο πέρασα όσα πέρασα.

Ποιος Είναι ο Σκοπός μου;

Όταν ανακάλυψα ότι η εργασία με το Τραύμα ήταν ο σκοπός μου, η θεραπεία Σιάτσου ήταν το όχημα που επέλεξα. Έπρεπε να ανέβω ένα ψηλό βουνό(μεταφορικά και αλληγορικά) για να την βρω στη διάρκεια του θεραπευτικού μου ταξιδιού.

Όπως σε πολλούς από εμάς, το Σιάτσου μου έδωσε την αίσθηση ότι «επιστρέφω στο σπίτι» και ανακαλύπτω μια γλώσσα, έναν κόσμο, αρχικά αφηρημένο, αλλά με τον καιρό με μεγάλο νόημα.

Όσο περισσότερο καταλάβαινα στο θεραπευτικό μου ταξίδι τις σχέσεις, πώς σχετιζόμαστε με τον εαυτό μας, τους άλλους, τη φύση και το πνεύμα, το Σιάτσου μού έδινε  ένα πρότυπο, ένα καλούπι, ήταν το κομμάτι που έλειπε. Ένας τρόπος μέσα από τον οποίο μπορώ να εκφραστώ τόσο έντιμα στα πάντα. Όταν βυθίστηκα στο μονοπάτι του θεραπευτή και της αυτοαπασχόλησης και ξεκίνησα την πρακτική μου, η τύχη/ ο προορισμός μου ήρθε με τη μορφή της πρώτης μου περίπτωσης με παγωμένο ώμο.

Η πελάτισσα υπέφερε για χρόνια και είχε δοκιμάσει τα πάντα χωρίς επιτυχία. Ήταν γνωστή δημοσιογράφος στην πόλη μου και ο συντάκτης της εφημερίδας που συμμετείχε στην πεζοπορική μου λέσχη την παρέπεμψε σε μένα. Μετά από μερικές συνεδρίες, προς μεγάλη μου έκπληξη, το θέμα επιλύθηκε αφού είχε μια συναισθηματική απελευθέρωση. Περιττό να πω ότι ήταν τόσο ευγνώμων που θέλησε να γράψει «μια μικρή ιστορία» για μένα. Ενθουσιάστηκα φυσικά, έστειλε ένα φωτογράφο στην κλινική που δούλευα και τράβηξε φωτογραφίες και είπε να προσέχετε, η ιστορία θα δημοσιευτεί σε μερικές βδομάδες.

 Μετά από μερικές βδομάδες, βγαίνοντας από την έρημο  ένα ζεστό καλοκαιρινό Σαββατοκύριακο, το κινητό μου ήταν γεμάτο μηνύματα από τον ιδιοκτήτη της κλινικής που αναρωτιόταν πού βρισκόμουν καθώς το τηλέφωνο της κλινικής χτυπούσε συνεχώς από ανθρώπους που αναζητούσαν «Χέρια αγγέλου»(Το ψευδώνυμό μου και η επωνυμία μου εκείνη την εποχή).

Μου είπε «Πήγαινε διάβασε τη σημερινή εφημερίδα,  είσαι εκεί σε μια φωτογραφία».

Γύρισα γρήγορα στην πόλη και αγόρασα μια εφημερίδα που την άνοιξα, και εκεί, στη δεύτερη σελίδα, υπήρχε μια περιγραφή της προσωπικής της εμπειρίας μαζί μου και μια φωτογραφία μου σε μέγεθος τετάρτου σελίδας.

Όταν επέστρεψα στην κλινική και άκουσα όλα τα μηνύματα εκείνης της μέρας, είδα ότι όλοι όσοι με είχαν καλέσει είχαν πρόβλημα στον ώμο. Αυτό συνεχίστηκε για μερικούς μήνες μετά την εμφάνιση του άρθρου, έτσι για μήνες δούλευα με άτομα με προβλήματα στους ώμους.  

Οι ώμοι είναι πολύπλοκοι στη θεραπεία, ειδικότερα οι παγωμένοι ώμοι (συγκολλητική καψουλίτιδα-διαβάστε το άρθρο) που έχουν διάφορα στάδια της «κατάστασης κατάψυξης». Αφού εξέτασα πολλούς πελάτες εκείνη την περίοδο και χρόνια αργότερα άρχισα να διακρίνω  το μοτίβο που αποκαλώ Σύνδρομο Ζαν Ντ’ Αρκ.

Το Σύνδρομο Ζαν Ντ’ Αρκ

Όταν σκεφτείτε αυτή την ιστορική φυσιογνωμία, ήταν στρατηγός, αρχηγός και σπουδαία μαχήτρια—ξίφος από τη μια πλευρά και ασπίδα από την άλλη. Βλέποντας τόσους πολλούς ανθρώπους με προβλήματα στους ώμους, διαπίστωσα ότι το κράτημα του ξίφους ήταν στα δεξιά και η ασπίδα στα αριστερά.

Ξεκίνησα με την παρατήρηση ότι εάν 10 άτομα έρχονταν σε μένα με παγωμένο ώμο, 9 στους 10 θα τον είχαν στην αριστερή πλευρά. Μόλις αφουγκραστείτε  την ιστορία κάτω από τον πόνο, θα καταλάβετε ότι το άτομο είναι καταβεβλημένο (ή παγωμένο). Μια κατάσταση αυτοσυντήρησης και αυτοπροστασίας όπου οι έμφυτες πηγές δύναμης είναι περιορισμένες και μπορεί να συνοδεύονται από καταθλιπτικά επεισόδια.

Το άτομο που είχε τον παγωμένο ώμο στη δεξιά πλευρά, όπως μου διηγούνταν την ιστορία του, υπήρξε πάντα μια προσωπικότητα τύπου Α που ξέρει μόνο πώς να παλεύει και μπορεί να είναι σε διαρκή επαγρύπνηση, υπερ-επιτυχημένος,  υπερ-προσεκτικός, υπερ-διεγερμένος, υπερ-συγκεντρωμένος υπερ-αποφασιστικός και ούτω καθεξής. Δεν ξέρει τι είναι να τα παρατάς! Θα παλέψει μέχρι να σπάσει! Ή, η ζωή θα του στείλει ένα διάλειμμα.

Αυτό αργότερα φάνηκε χρήσιμο, όταν η θεωρία του πνευμονογαστρικού νεύρου γνώρισε μαζική διάδοση με τις καταστάσεις μάχης, φυγής και παγώματος του νευρικού συστήματος. Καθώς ο δεξιός ώμος για μένα είναι το Fight/ η μάχη, ο αριστερός ώμος είναι το Flight/η φυγή,  και το πάγωμα φέρνει καμπυλότητες στο πάνω μέρος της πλάτης και μια κατάθλιψη στο στήθος.

Η παραδοσιακή εργασία για τον παγωμένο ώμο με τον τρόπο που εργάζονται οι περισσότεροι θεραπευτές, γιατροί και ειδικοί, θα μπορούσε να είναι πιο αποτελεσματική. Μερικές φορές οι θεραπείες είναι ακόμη και επιζήμιες και ενισχύουν την κατάσταση της αυτοπροστασίας καθώς το νευρικό σύστημα τις ερμηνεύει ως επεμβατικές. Ωστόσο διαπίστωσα ότι και η παραδοσιακή θεραπεία Σιάτσου, αν και πιο αποτελεσματική από όλες τις άλλες θεραπείες, εκλαμβάνεται  και αυτή από το νευρικό σύστημα του σώματος ως Επεμβατική.

Το να ακούω τι λέει το σώμα και να διατηρώ το χώρο όπου οι άνθρωποι μπορούν να μοιραστούν αυτό που υπάρχει από κάτω είναι ένα από τα δώρα που κατείχα ακόμη και ως νεαρός θεραπευτής. Το τραύμα έπαιζε πάντοτε ρόλο στην κατάστασή τους και η απελευθέρωση των τραυμάτων τους έφερε βελτιώσεις. Με βάση αυτές τις εμπειρίες της εργασίας μου με πολύπλοκα τραύματα, έπρεπε να καταλήξω σε μια ακολουθία κινήσεων που θα ησύχαζε την κατάσταση συναγερμού του σώματος και θα επανέφερε σε ισορροπία το νευρικό σύστημα.

Αποκαλύπτοντας το Shen

Στη θεραπεία Σιάτσου μαθαίνουμε ότι το Shen (το πνεύμα) κατοικεί στην Καρδιά και ο προστάτης της Καρδιάς, το Περικάρδιο, είναι εκεί για να το προστατεύει. Από την εμπειρία μου, όλοι οι πελάτες με τραύματα και όλοι οι πελάτες με χρόνιες παθήσεις κρύβουν πτυχές τους, συνειδητά και ασυνείδητα. Εδώ γίνεται αισθητή η εσωτερική σύγκρουση, η τριβή ανάμεσα στο ποιοι είμαστε στην ουσία μας και στο πώς προσαρμοστήκαμε για να προστατευτούμε από τον πόνο και τη συνεχιζόμενη ταλαιπωρία. Μόλις υπάρξει αυτή η εντολή να προστατευθεί κανείς και να αναμετρηθεί με φόβο σε μια απειλή, το περικάρδιο γύρω από την καρδιά  συστέλλεται.

Ως θεραπευτές Σιάτσου έχουμε εκπαιδευτεί να κάνουμε την αξιολόγηση του Χάρα (κοιλιακή διάγνωση) όταν οι άνθρωποι έρχονται για πρώτη φορά σε εμάς. Δεν την κάνω στις πρώτες συνεδρίες για να μην ερμηνευτεί ως “Επεμβατική”. Η εργασία με θύματα κακοποίησης, παιδικού τραύματος, βίας και τραύματος που προκαλείται από ιατρικές θεραπείες  και ασθένειες, δημιουργεί στρώματα προστατευτικών φραγμών και φόβου. Από την κλινική μου εμπειρία, όταν αφαιρέσετε τους προστατευτικούς μηχανισμούς και επαναφέρετε σε ισορροπία το νευρικό σύστημα, μπορείτε να έχετε μια πιο ακριβή αξιολόγηση του Χάρα.

Για παράδειγμα, ένα συνηθισμένο Συκώτι Jitsu ή Περικάρδιο/Καρδιά μπορεί να έχει εντελώς διαφορετική διάγνωση μετά την εξισορρόπηση του νευρικού συστήματος. Λοιπόν, τι να κάνω αντ’αυτού, θα ρωτήσετε;

Αξιολογώ το Shen και αρχίζω να απελευθερώνω αυτό που αποκαλώ Σύστημα Συναγερμού του σώματος. Υπάρχει κάτι πολύ δυνατό στο άγγιγμα της καρδιάς (φυσικά πάντα με την άδεια του πελάτη) και ένα πολύ συγκεκριμένο τμήμα της περιοχής CV 17 του στέρνου (αλλά όχι πάντα) ένα σημείο που είναι πολύ ευαίσθητο στην αφή. Μερικές φορές το νιώθεις σαν μια «μαχαιριά» που πηγαίνει βαθιά ακόμα και με την πιο απαλή πίεση/άγγιγμα. Ενημερώνετε τον πελάτη ότι είναι εκεί και ότι είναι σημαντικό να το βρούμε αυτό το σημείο και να του το χαλαρώσουμε.

Μόλις επέλθει συντονισμός στις πληροφορίες μέσω αυτού του σημείου ξεκινά η αξιολόγηση. Σχετικά με τα τέσσερα  στρώματα της καρδιάς, είδα τον Clifford Andrews σε ένα εργαστήριο που παρακολούθησα στη Βιέννη. Όπου επικεντρωθήκαμε στη σωματική καρδιά, την ψυχολογική καρδιά, τη συναισθηματική καρδιά και την πνευματική καρδιά. Αυτό μου έδωσε τη δυνατότητα να επικεντρώσω τις διαισθητικές μου δεξιότητες και να αρχίσω να  «βλέπω» τις εικόνες της σύγκρουσης.

Το πιο σημαντικό είναι να υπάρχει χαλάρωση στο περικάρδιο και επομένως στην καρδιά που δεν απαιτεί απαραίτητα σταθερή και παρατεταμένη εργασία στους αντίστοιχους μεσημβρινούς(αν και φυσικά κάτι τέτοιο θα βοηθούσε).

Η χαλάρωση γίνεται με τέτοιο τρόπο και τέτοια λεπτότητα που ο πελάτης εκπλήσσεται, ιδιαίτερα αν υπήρχε σοβαρή ευαισθησία προηγουμένως. Επίσης οι περιοχές στο στήθος, στο ηλιακό πλέγμα, λαιμό, ώμους και πάνω μέρος της πλάτης αρχίζουν πλήρως να χαλαρώνουν.  

Όταν κάνουμε εργασία με το τραύμα πάντοτε εμπλέκουμε τους πελάτες μας σε όσα κάνουμε και στο λόγο που το κάνουμε. Είναι επιτακτικό να αποκαταστήσουμε την εμπιστοσύνη και να δημιουργήσουμε θεραπευτικές εμπειρίες, ενδυναμώνοντας μέσα τους την πεποίθηση ότι η αλλαγή θα έρθει με ευκολία αν την κάνουμε από κοινού, συνειδητά και με πρόθεση.

Με μερικές πολύ εύκολες και άνετες μεταβατικές κινήσεις που ανοίγουν το στήθος προχωρώ στο πιο διάσημο νεύρο του σώματος αυτή την εποχή στον κόσμο. Το έχετε ακούσει; Τα μαντέψατε;

Το  πνευμονογαστρικό νεύρο

Επίσης γνωστό ως Περιπλανώμενο Νεύρο, το αποκαλώ επίσης Κυρίαρχο Νεύρο! Γιατί κυρίαρχο;  

Γιατί μπορεί να κυριαρχήσει πάνω σου, και μετά από κάποιο καιρό οι άνθρωποι είναι πολύ δύσκολο να το τιθασεύσουν.

Εκτός αυτού επειδή είναι η γραμμή επικοινωνίας ανάμεσα στα όργανα και τον εγκέφαλο και το αντίστροφο, μπορεί να επηρεάσει την αναπνοή, την πέψη, τη φλεγμονή και το ανοσοποιητικό σύστημα. Η πίεση του αίματος, η ροή της λέμφου διαταράσσουν το ενδοκρινικό σύστημα.

Υπάρχει μια διακλάδωση του νεύρου στην κάθε πλευρά του λαιμού σε ευθυγράμμιση με τους σκαληνούς μυς(που είναι μονίμως σφιγμένοι για τους περισσότερους πελάτες σας). Όταν τα Σύστημα Συναγερμού είναι στο Πνευμονογαστρικό Νεύρο το επηρεάζει πάντοτε και αισθάνεσαι τους σκαληνούς σαν «άβραστα μακαρόνια». Σφικτούς, σκληρούς και μερικές φορές με πολύ ταχύ παλμό να πάλλονται μέσα στην καρωτίδα.

Εκπαιδεύω τον πελάτη πάντοτε σχετικά με το πνευμονογαστρικό νεύρο και για το πώς ευθύνεται για το τι βιώνουν και για την ένταση, το άγχος, τον πόνο και τη συμπτωματολογία για την οποία παραπονούνται. Τους εμπλέκω στην επαναρρύθμισή του και χρησιμοποιώ πολύ, πολύ μαλακούς χειρισμούς που ζητάω από τον πελάτη να κάνει με την καθοδήγηση των χεριών μου.

Τονίζω ότι οι κινήσεις πρέπει να είναι εύκολες, καθώς ένας πελάτης με τραύμα, ή ακόμα ένας πελάτης με χρόνιο στρες τείνει να δημιουργεί γρήγορες και σκληρές κινήσεις ακόμα και αν του δίνονται οδηγίες να τις κάνει αργά(εννοώ ότι από συνήθεια γνωρίζουν μόνο μια ταχύτητα).

Όταν η ακολουθία των κινήσεων ολοκληρωθεί και στις δύο πλευρές και με συστηματικό τρόπο, το πνευμονογαστρικό νεύρο χαλαρώνει εντελώς. Οι σκαληνοί μοιάζουν με καλομαγειρεμένα μακαρόνια, το σαγόνι αρχίζει να χαλαρώνει και οι πελάτες κινούνται προς το επίπεδο ‘Αλφα, μια βαθύτερη κατάσταση χαλάρωσης προς ευχαρίστηση και ανακούφισή τους. Πάντοτε τους τονίζετε πόσο καλά τα κατάφεραν και πόσο εύκολο ήταν.Όταν ο συναγερμός αρχίζει να καταλαγιάζει, απομακρύνουμε το ΣΠΑΘΙ και την ΑΣΠΙΔΑ.

ΟΙ ΏΜΟΙ – η Ασπίδα, ο Αγώνας και το Πάγωμα

Το περικάρδιο και η καρδιά είναι χαλαρά, το στήθος είναι ανοιχτό, το πνευμονογαστρικό νεύρο έχει επανέλθει, καταφέρατε να τα μεταφέρετε σε κατάσταση επούλωσης στον εγκέφαλο και στο σώμα και σε κατάσταση Άλφα.

Η επόμενη κίνηση στη σειρά – Κυλήστε τους σε πλαϊνή θέση και ξεκινήστε από τον αριστερό ώμο, την Ασπίδα=την Καρδιά.

Όταν δουλεύετε σε μια πλαϊνή θέση τον ώμο, το να στηρίζετε την πλάτη με το σώμα σας είναι πολύ ενδυναμωτικό. Εισέρχεστε τώρα όχι απλώς σε ένα άλλο μέρος της θεραπείας, αλλά συνεχίζετε μαζί τους μια συζήτηση και σε αυτό το στάδιο, τους ζητάτε να ελευθερώσουν το βάρος να κουβαλούν αυτή την ασπίδα για τόσο καιρό.

Με το άγγιγμα και απαλές, αργές κινήσεις τους λέτε ότι είναι ασφαλές να την αφήσουν, είστε εκεί για να μπορούν να την αφήσουν, υποστηρίζετε την πλάτη τους και μπορούν να εμπιστευτούν.

Για τους περισσότερους ανθρώπους, η αριστερή πλευρά είναι πάντα πιο βαριά από τη δεξιά. Πιο άκαμπτη, πιο δύσκολη στη χαλάρωση, πιο περιορισμένη αλλά απαλά και αργά χωρίς πολλή προσπάθεια και με πολύ ελαφρύ  χειρισμό αρχίζει να ελευθερώνεται, να χαλαρώνει και να επεκτείνεται.

Στη δεξιά πλευρά και στον ώμο, το Ξίφος=ο Αγώνας. Θα παρατηρήσετε και θα μάθετε ότι οι καλοί μαχητές έχουν πάντα προβλήματα στη δεξιά πλευρά. Ειδικά αυτοί που λένε, δεν τα παρατάω ποτέ. Να είστε πάλι σε μια πλαϊνή  θέση πολύ υποστηρικτικός/ή καθώς ζητάτε από αυτόν τον ώμο και μέρος του σώματος να ρίξει το σπαθί γιατί δεν υπάρχει ανάγκη για μάχη ή πόλεμο, είναι ασφαλείς. Οι επαγγελματίες μισθοφόροι, στρατιώτες, δυνάμεις ειδικών μονάδων, αστυνομικοί και οι πρώτοι διασώστες είναι πολύ δύσκολο να αφήσουν ελεύθερη αυτή την πλευρά.

Μόλις  καταφέρατε να  μαλακώσετε το ξίφος και την ασπίδα και βοηθήσατε στη συνεχόμενη χαλάρωση τους στο βαθμό που σας επιτράπηκε.  Μεταβαίνουμε τώρα στους 2 πιο Πιστούς Στρατιώτες.

Οι μύες του λαγονοψοΐτη

Είναι οι μύες Μάχη και Φυγή, έτοιμοι να τρέξουν μακριά από μια απειλή ανά πάσα στιγμή. Μας δίνουν τη δύναμη να το κάνουμε και τη δυνατότητα να ξεφεύγουμε από τις απειλές. Συνδέουν τη σπονδυλική στήλη, τη λεκάνη, το ισχίο και το πόδι και είναι πολύ κοντά στα Νεφρά στην πλάτη. Πάντα φαντάζομαι ότι είναι οι δύο πιο πιστοί στρατιώτες που στέκονται ως φύλακες μπροστά από την πύλη του βασιλιά ή τη βασίλισσας που κατοικεί στο παλάτι (την καρδιά).

Απορροφούν το σοκ που βιώνουμε και πολλά από τα τραύματά μας προτού κατανοήσουμε  και προσανατολιστούμε στα γεγονότα. Αποθηκεύουν μαζί με τα Νεφρά και την Ουροδόχο Κύστη τους φόβους και τον τρόμο μας. Όταν αποσυνδεόμαστε από το σώμα μας, ο ψόας δέχεται το μεγαλύτερο πλήγμα. Καθώς είμαστε αποσυνδεδεμένοι από το κέντρο μας ή το αίσθημα ασφάλειας, οι πιο πιστοί στρατιώτες θα παρέμβουν για να προσπαθήσουν να σας διατηρήσουν ασφαλείς. Θα κρατήσω το φρούριο μέχρι να νιώσεις ασφάλεια ή μέχρι να σου αρέσει ο εαυτός σου.

Οι περισσότεροι θεραπευτές είναι πληροφορημένοι για τους μυς του λαγονοψοΐτη, αλλά λίγοι γνωρίζουν πώς να τους απελευθερώσουν σωστά, με ασφάλεια και μη επεμβατικά με τη βοήθεια των πελατών τους. Οι μέθοδοι απελευθέρωσης πρέπει να είναι ακριβείς, ήπιες και σε συνεργασία με τον πελάτη σε αντίθεση με την παράκαμψη της έντασης και την προσπάθεια βεβιασμένης απελευθέρωσης.

Δημιουργήστε αρκετή επίγνωση με το άγγιγμα και την κίνησή σας για να ενεργοποιήσετε  τον πελάτη να φτάσει στην απελευθέρωση. Να απελευθερώσει στο βαθμό που μπορεί αυτή την απελευθέρωση να την διαχειριστεί και να τη θεωρήσει δική του. Μόλις ο  ψοΐτης χαλαρώσει, στη συνέχεια υπάρχει μια συνολική βαθιά ανακούφιση σε όλες τις άλλες απελευθερώσεις που αποτελούν μέρος του Συστήματος Συναγερμού, και αρχίζουν να κινούνται απελευθερωτικά και τα συναισθήματα. Η ορμή και ο όγκος της ιστορίας του ατόμου παίρνουν την άδεια να κινηθούν.

Μπορώ να αναπνεύσω τώρα – Το Διάφραγμα

Τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό, ο διαμεσολαβητής του σωματονού.
Ο πιο σκληρά εργαζόμενος στο σώμα, δεν κάνει ποτέ διάλειμμα.

Το διάφραγμα, μέσω των ρυθμικών του συσπάσεων κατά την αναπνοή, έχει άμεση επίδραση στο Αυτόνομο Νευρικό Σύστημα (ANΣ). Όταν εισπνέουμε, το διάφραγμα συστέλλεται, δημιουργώντας μια αρνητική πίεση στην κοιλότητα του θώρακα, η οποία τραβάει αέρα στους πνεύμονες. Αυτή η δράση εμπλέκει πρωτίστως το  Συμπαθητικό Νευρικό Σύστημα(ΣΝΣ)  που συνδέεται με τις αντιδράσεις μάχης, φυγής και παγώματος. Αντίθετα κατά την εκπνοή, το διάφραγμα χαλαρώνει και μαζί με αυτό το Παρασυμπαθητικό Νευρικό Σύστημα(ΠΝΣ) που είναι υπεύθυνο για την κατάσταση  «Ανάπαυση  και Αφομοίωση» και για τον υγιή Πνευμονογαστρικό Τόνο. 

Το διάφραγμα και η απόκριση στο στρες

Το άγχος είναι ένα αναπόφευκτο μέρος της ζωής και το πώς αντιδράμε σε αυτό μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τη σωματική και ψυχική μας ευεξία. Το διάφραγμα παίζει καθοριστικό ρόλο στη ρύθμιση της απόκρισης του σώματος στο στρες. Η ρηχή αναπνοή με βάση το στήθος, η οποία παραμελεί τη συμμετοχή του διαφράγματος, μπορεί να οδηγήσει σε χρόνιο στρες και άγχος.

Αντίθετα, η βαθιά, διαφραγματική αναπνοή προάγει μια πιο ισορροπημένη ενεργοποίηση του Αυτόνομου Νευρικού Συστήματος, μειώνοντας το στρες και προάγοντας τη χαλάρωση.

Η διαφραγματική αναπνοή ενισχύει τη δραστηριότητα του Περιφερικού Νευρικού Συστήματος (ΠΝΣ), οδηγώντας σε μειωμένο καρδιακό ρυθμό, μειωμένη αρτηριακή πίεση και βελτίωση της πέψης. Διεγείρει επίσης το πνευμονογαστρικό νεύρο, ένα κρίσιμο συστατικό του ΠΝΣ που βοηθά στη ρύθμιση διαφόρων σωματικών λειτουργιών συμπεριλαμβανόμενης της φλεγμονής και των συναισθηματικών αντιδράσεων.

Η απελευθέρωση του διαφράγματος γίνεται ξανά μαζί και απαλά με τον πελάτη. Πάντα τους λέτε τι πρόκειται να κάνετε και γιατί, και πως χρειάζεστε τη βοήθειά τους για να το κάνετε.

Γι’ αυτό η χρήση μεταφορών είναι τόσο αποτελεσματική και ισχυρή.

Για παράδειγμα:

«Είναι σαν να σου χτυπάω την πόρτα και από μέσα κοιτάς από το ματάκι και βλέπεις εμένα (τον θεραπευτή) που μέχρι τώρα εμπιστεύεσαι. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να μου επιτρέψεις να μπω μέσα γιατί ξέρεις ότι δεν θα σου κάνω κακό, δε θα δημιουργήσω πόνο ή χάος».

Συνήθως, χαμογελούν εδώ, ή γελάνε, και υπάρχει απελευθέρωση. Μόλις συμβεί η απελευθέρωση, ασκείτε 3 επίμονες πιέσεις στα πλευρά με δυνατές εισπνοές. Ακολουθούν  3 ακόμη πιέσεις στο στέρνο με 3 εισπνοές, και 3 στο πάνω μέρος του θώρακα με δυνατές εισπνοές.

Για ποιο λόγο; θα ρωτήσετε.

Για να τους γεμίσει με νέα ζωή, ισχυρή ενέργεια πνευμόνων, για να τους εμποτίσει με δύναμη, ελπίδα και ανανέωση. Τα αποτελέσματα είναι ισχυρά από αυτές τις ήπιες ακολουθίες κινήσεων μόλις τους δώσετε τη δυνατότητα να απελευθερώσουν όλους τους κύριους προστατευτικούς μηχανισμούς του σώματος και του συστήματος συναγερμού. Μπορώ να βεβαιώσω πόσο ανακουφισμένοι θα νιώθουν και πόσο καλά λειτουργεί αυτό σε τόσα πολλά επίπεδα. Μια δοκιμή θα σας πείσει. Σας προσκαλώ να διερευνήσετε και να μάθετε τις τεχνικές και τις ιδιαιτερότητές τους στα εργαστήριά μου.

Μετάφραση: Κυριακή Φραντζή frantzkyr@hotmail.com
(πιστοποιημένο μέλος ΕΛ.Ε.ΣΙ. )