Σιάτσου, στα ιαπωνικά,
σημαίνει «πίεση με τα δάκτυλα».
Είναι μια αγωγή υγείας που εμφανίστηκε ολοκληρωμένη στην Ιαπωνία στις αρχές του 20ου αιώνα και βασίζει τη θεωρία της στην Παραδοσιακή Κινέζικη και Γιαπωνέζικη Ιατρική, όπως και ο βελονισμός.
Το Σιάτσου λοιπόν είναι μια μέθοδος που στοχεύει στη διασφάλιση και τη βελτίωση της σωματικής και της ψυχικής ευεξίας, ενεργοποιώντας προς αυτή την κατεύθυνση το εγγενές σε κάθε οργανισμό θεραπευτικό δυναμικό, ενώ σημαντικό ρόλο στα αποτελέσματά του παίζει το άγγιγμα και η ανθρώπινη επαφή.
Κάθε ενόχληση, σύμπτωμα ή ασθένεια δείχνει, κατά τη θεωρία του Σιάτσου, μια ανισορροπία στη ζωτική ενέργεια του ατόμου.
Ο ασκών χρησιμοποιεί τους αντίχειρες, τα δάχτυλα, τους αγκώνες ή τα γόνατα για να εφαρμόσει πιέσεις αλλά και άλλες τεχνικές (διατάσεις κ.α.) στους «μεσημβρινούς», τα «κανάλια» μέσα στα οποία ρέει η ενέργεια σε όλο το σώμα.
Με αυτόν τον τρόπο βοηθάει στην αποκατάσταση της ροής της ενέργειας και στην ανακούφιση των ενοχλήσεων, προάγοντας έτσι αυτό το αίσθημα ευεξίας, σωματικής και ψυχικής, που συνδέεται με την υγεία.
Έχει καλά αποτελέσματα:
σε μυοσκελετικά προβλήματα με πόνο ή δυσκαμψία, σε προβλήματα λειτουργίας του πεπτικού συστήματος, σε πονοκεφάλους ή ημικρανίες, προβλήματα περιόδου, άγχος, υπερένταση και αϋπνίες, κούραση και μειωμένη αντοχή, δυσκολία στη συγκέντρωση, σε δύσκολες ψυχολογικές ή συναισθηματικές καταστάσεις, όπως το πένθος ή ο χωρισμός, και πολλά ακόμη που απασχολούν όλους μας, ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία, την ηλικία, το φύλο ή τις συνθήκες και τον τρόπο ζωής.
Το Σιάτσου ανήκει (με βάση τις διατάξεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης) στις συμπληρωματικές αγωγές υγείας: δεν υποκαθιστά την ιατρική βοήθεια, αλλά μπορεί να συνεισφέρει πολλά, παράλληλα με αυτή, στην ποιότητα ζωής και κυρίως στην πρόληψη των προβλημάτων υγείας.
.